Αρχική Η ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΑΠΟΔΗΜΙΑ ΣΥΝΤΟΝΙΖΕΤΑΙ ΟΡΓΑΝΩΝΕΤΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ Αν δεν κουνηθούμε μόνοι μας, δε γίνεται τίποτα

Αν δεν κουνηθούμε μόνοι μας, δε γίνεται τίποτα

Αν δεν κουνηθούμε μόνοι μας, δε γίνεται τίποτα

Η ομιλία του Γεν. Γραμματέα στην ημερίδα της Ομοσπονδίας Ραδοβιζινών Άρτας

«Καλούμε όλους εσάς να βάλουμε μπροστά τη μηχανή. Δεν γίνεται άλλο. Μην περιμένουμε από κανέναν άλλον να μας βοηθήσει. Αν δεν κουνηθούμε μόνοι μας, δεν γίνεται τίποτα». Αυτός ήταν ο επίλογος της ομιλίας του Σωτήρη Κολιούση, ΓΓ του ΔΣ της ΠΣΕ, στην ημερίδα της Ομοσπονδίας Ραδοζινών Άρτας, που πραγματοποιήθηκε στις 26.6.2022. Προηγουμένως, είχε αναφερθεί στην απόφαση που απηύθυνε το ΔΣ της ΠΣΕ (22.6.2022) στα σωματεία-μέλη της Συνομοσπονδίας, καλώντας σε δράση για την αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων της Ηπείρου και της αποδημίας.

Ο Σ. Κολιούσης, αφού μετέφερε τους χαιρετισμούς του προέδρου του ΔΣ της ΠΣΕ Χρυσόστομου (Μάκη) Χήτου-Κιάμου και όλων των μελών του είπε:

«Η αγωνία σας, οι προβληματισμοί σας, για την ορεινή περιοχή των Ραδοβιζινών χωριών είναι αγωνία και προβληματισμοί όχι για τις ορεινές μόνο περιοχές της Ηπείρου, αλλά για όλη την Ήπειρο. Και τα παράλια, και τα καμπίσια και τα ορεινά, τα ίδια προβλήματα έχουν. Ένα σημείο οξύνεται στα ορεινά περισσότερο, ένα άλλο πρόβλημα βαραίνει στα παραλιακά, πιέζει διαφορετικά παραπάνω στα ημιορεινά. Ιδιαίτερα για τους απόδημους Ηπειρώτες, για μας δηλαδή, είναι ένα και το αυτό. Έχουμε καημό μεγάλο για το τι γίνεται στα χωριά μας, όχι μόνο για το συναίσθημα που βαραίνει πολύ, αλλά και για τον απλούστατο λόγο ότι πολλά από όσα γίνονται στα χωριά, έχουν ιδιαίτερο αντίκτυπο στο εισόδημά μας.

Σωστά ανέφερε ο κ. Δήμαρχος ότι ο μέσος όρος ηλικίας στα χωριά είναι 62,5 χρόνια, αλλά θα μου επιτρέψεις Δήμαρχε να τονίσω, ότι αν η Ομοσπονδία δεν δρομολογούσε στην απογραφή πούλμαν, ο μέσος όρος στο 75 θα ήταν. Η ΠΣΕ, στα 85 χρόνια ύπαρξης της έχει παρακολουθήσει και λειτουργεί από κοντά στην αντιμετώπιση όλων αυτών των προβλημάτων.

Δεν είναι όμως η πρώτη φορά όχι μόνο στη δική σας περιοχή, όχι μόνο στην Ήπειρο, σε όλη την Ελλάδα έγιναν και γίνονται συζητήσεις και προτάσεις από λαϊκούς φορείς σαν τους δικούς μας. Οι προτάσεις αυτές, τις περισσότερες φορές δεν έχουν ληφθεί καν υπόψη. Κάποιες φορές έγιναν αποδεκτές “με χτύπημα στην πλάτη”. Ορισμένες φορές πάτησαν πάνω στις προτάσεις μας, για να τις διαστρέψουν, για να ακολουθήσει η επέλαση και κερδοφορία επιχειρηματικών ομίλων, όπως σωστά αναφέρεται σήμερα και για τις ενεργειακές “επενδύσεις” στον Αχελώο και στα βουνά μας.

Επιστημονικός σχεδιασμός του ενεργειακού δυναμικού

Αναφερθήκαμε ως ΠΣΕ για την αναγκαιότητα της αξιοποίησης του ενεργειακού δυναμικού της Ηπείρου από το 1989, με ολοκληρωμένες μελέτες επιστημονικά τεκμηριωμένες. Σήμερα βλέπετε ότι η αξιοποίηση του ενεργειακού δυναμικού στα νερά, στον αέρα, στον ήλιο, στη βιομάζα γίνεται άναρχα. Σε κάθε ρέμα ένα φραγματάκι, σε κάθε ποτάμι μία φραγματάρα, σε κάθε ράχη ένα αιολικό. Εκεί όπου οι επιχειρήσεις είναι υποχρεωμένες να λειτουργούν βιολογικούς “αξιοποιούμε” τα απόβλητα για να τα κάνουμε και εκείνα μία επιχειρηματική μονάδα. Όπως και πάλι σωστά αναφέρατε, απαιτείται να αλλάξει η στρατηγική και πολιτική κατεύθυνση η οποία χθες, σήμερα και, όπως φαίνεται και αύριο, θα είναι ίδια. Εντοπίζουμε την προσοχή μας στην ισχύουσα στρατηγική και πολιτική κατεύθυνση που λειτουργεί στην αύξηση της κερδοφορίας συγκεκριμένων επιχειρήσεων. Προτείνονται μικρές μονάδες. Γιατί δεν γίνονται; Γιατί στη συγκεκριμένη περιοχή μικρή μονάδα σημαίνει μικρό ποσοστό κέρδους. Αυτές οι μεγάλες μονάδες δεν γίνονται για τίποτα άλλο παρά μόνο για το κέρδος. Όταν η “επένδυση” έχει απόδοση κεφαλαίου (του θεωρητικού κεφαλαίου, όχι του πραγματικού που κατατίθεται) 40%, ποιος δεν θα αγωνιστεί με νύχια και με δόντια για να την υλοποιήσει; Στην πορεία όμως της υλοποίησης δεν ενδιαφέρεται ούτε για το περιβάλλον, ούτε για την περιοχή. Κυκλοφορούν και διαδίδουν μάλιστα ότι για τα επόμενα 50 χρόνια θα δίνουν δωρεάν ρεύμα στην περιοχή. Δεν νομίζουμε ότι θα ληφθούν σοβαρά υπόψη. Τα έργα αυτά δεν πρέπει να εξαιρεθούν απλά ως έργα καταστροφής του περιβάλλοντος, αλλά ως έργα που αντιμετωπίζουν το περιβάλλον ως εμπόρευμα και όχι ως αγαθό. Όλα αυτά δεν λειτουργούν εν κενώ. Υποστηρίζονται από τις διατάξεις του Ν.4685/20, τον οποίον η ΠΣΕ είχε καταγγείλει από την πρώτη στιγμή και ο οποίος απλοποίησε τις διαδικασίες και έβγαλε από το κάδρο εμάς που αντιδρούμε. Με τις συνεχείς τροποποιήσεις, οι διευκολύνσεις διευρύνθηκαν και πλέον οι γραφειοκράτες, χωρίς πολιτικό κόστος, υπογράφουν αφειδώς άδειες.

Ως συνέπεια, εξετάζοντας τις Μελέτες Περιβαλοντολογικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), θα δείτε στην εφημερίδα “ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ” πώς τις εξετάζουμε μία-μία, και που δεν τις προλαβαίνεις, είναι μία τεράστια βιομηχανία, αναδεικνύουμε τις ίδιες τις αντιφάσεις τους. Γράφουνε ότι στη Μουργκάνα, στα “ΠΡΙΟΝΙΑ” ο μετασχηματιστής είναι λίγο μακρυά από … τα Τρίκαλα. Πρόκειται για απλή αντιγραφή από την Μ.Π.Ε. της Πύλης Τρικάλων. Ο λόγος; Πρέπει να είναι φθηνά όλα. Ακόμη και οι Μ.Π.Ε.

Ποια είναι η αναγκαιότητα; Στην πρόσφατη Γ.Σ. της ΠΣΕ, στις 10 Απριλίου 2022, συμφωνήσαμε ομόφωνα σε ζητήματα που απασχολούν την Ήπειρο και την αποδημία.

– Στις 8/6/22, οι ομοσπονδίες Μουργκάνας και Τζουμέρκων διοργάνωσαν συνάντηση των μελών τους.

 Στη βάση αυτής της κατεύθυνσης οι τέσσερις Ομοσπονδίες την προχώρησαν στη συνέχεια σε προσπάθεια συντονισμού των αντιλήψεων τους και των ενεργειών τους. Δύσκολα πράγματα. Δεν είναι εύκολα, δεν φτάνει να λέμε ότι είναι αναγκαίο.

– Στις 22 Ιουνίου 2022, ομόφωνα το ΔΣ της ΠΣΕ εξετάζοντας την κατάσταση, ξεκινώντας από όλη αυτή την θύελλα αδειών με τα ενεργειακά, για τα οποία από πέρυσι έχουμε πεντακάθαρη θέση, επιστημονικά δομημένη, αποφάσισε να απευθύνει έκκληση σε όλες τις οργανώσεις της αποδημίας, να εκφράσουν με κάθε τρόπο, τον προβληματισμό τους παντού.

Στα πανηγύρια, στις λαϊκές συνελεύσεις που θα κάνουν τα τοπικά συμβούλια, στους δημάρχους, στις εφημερίδες, στα sites και τα blogs, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου είναι δυνατόν ο καθένας, να προβάλλουμε και να στηρίξουμε τα αιτήματα μας. Να γίνουν δεκάδες παρεμβάσεις, να δείξουμε επιτέλους ότι δεν πάει άλλο.

Κατάργηση των διοδίων

Ήδη οι απόδημοι ξεκίνησαν την απόπειρα να πάνε στα χωριά μας. Τόνισε η εκπρόσωπος του Κ.Κ.Ε. την ανάγκη να μειωθούν τα διόδια. Από το 2007 καθαρά το Δ.Σ. της ΠΣΕ και κάθε ετήσια ΓΣ από τότε μέχρι σήμερα, στα 15 χρόνια που έχουν περάσει, ομόφωνα απαιτεί ότι πρέπει να καταργηθούν τα διόδια και τα τέλη στις εθνικές οδούς, γιατί εμείς τα έχουμε προπληρώσει. Συμπληρώνονται φέτος 60 χρόνια από την πρώτη φορά από τότε που μπήκαν σε αυτόν τον άξονα διόδια. Ακόμη και με φύλλο χρυσού να τον στρώναμε πάλι θα περισσέψουν χρήματα από αυτά που έχουμε ήδη πληρώσει. Σήμερα, με λιγότερα από 300 ευρώ δεν μπορείς να πας στο χωριό σου. Μισό μηνιάτικο δηλαδή. Πώς θα φύγει ο συνταξιούχος (και με τη σύνταξη την οποία έχει) να πάει στο χωριό, να πάρει και τα εγγόνια να περάσουν δύο μήνες ποιοτικών διακοπών και να ζωντανέψουν και τα χωριά, έστω για δύο μήνες. Μιλάμε απλά για μέτρα ανακούφισης.

Τα νοικοκυριά μας (αυτά που γυρνάει το ρολόι στην Ήπειρο) θα πληρώσουν φέτος παραπάνω 2 εκατομμύρια ευρώ συνολικά με την κατανομή που γίνεται. Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η διαδικασία της αποκομιδής εμείς οι απόδημοι τα πληρώνουμε διπλά. Είναι απλό το θέμα. Η αριθμητική είναι πεντακάθαρη. Το ανταποδοτικό τέλος διαμορφώνεται με βάση το εμβαδόν του ακινήτου. Το σπίτι μας στο χωριό είναι μεγάλο, αφού ζούσαν μεγάλες φαμίλιες. Τις λίγες ημέρες που είμαστε στο χωριό και λείπουμε από την Αττική θα παράξουμε τα ίδια απόβλητα. Είτε στο χωριό είμαστε, είτε στην Αττική, παράγουμε στο σύνολο την ίδια ποσότητα αποβλήτων, αλλά πληρώνουμε με βάση τη συμφωνία που υπέγραψε το 2017 η Περιφέρεια με το εργοστάσιο και του δίνει τη δυνατότητα να διαμορφώνει τις τιμές της αποκομιδής για 105.000 τόνους απόβλητα, ενώ η Ήπειρος βγάζει συνολικά 74.000!

ΟΛΑ ΑΥΤΑ μας διώχνουν από τα χωριά μας».

 

5. Αν δεν κουνηθούμε μόνοι μας, δεν γίνεται τίποτα